శ్రీ కృష్ణుడిని భర్తగా పొందేందుకు రుక్మిణీదేవి పడిన ఆరాటం, ఆమె కోరిక నెరవేర్చిన తీరు రుక్మిణి కళ్యాణంలో అద్భుతంగా వర్ణించాడు పోతన. ఇది చదివిన యువతులకు మంచి భర్త లభిస్తాడని విశ్వాసం.
తాను వలచిన శ్రీకృష్ణుడిని రుక్మిణి ఇలా భావించింది (పోతన భాగవతంలోని ఓ పద్యం)
ప్రాణేశ! నీమంజుభాషలు వినలేని కర్ణరంధ్రంబుల కలిమి యేల? పురుషరత్నమ! నీవు భోగింపగాలేని తనులత వలని సౌందర్యమేల? భువనమోహన! నిన్ను బొడగానగాలేని చక్షురింద్రియముల సత్వమేల?
దయత! నీయధరామృతంబానగాలేని జిహ్వకు ఫలరససిద్ధి యేల? నీరజాతనయన! నీ వనమాలికా గంధమబ్బలేని ఘ్రాణమేల? ధన్యచరిత! నీకు దాస్యంబు సేయని జన్మమేల యెన్ని జన్మములకు?
శ్రీకృష్ణ! నీ మనోఙ్ఞమైన పలుకులు వినలేని చెవులు ఎందుకు దండగ. పురుషోత్తమ! నీవు భోగించని వంటికి అందమెందుకు దండగ. ప్రాణేశా! నిన్ను చూడలేని కళ్ళకి చూపెందుకు దండగ. ప్రభూ! నీ అధరామృతం అందని నాలుకకు రుచెందుకు దండుగ.
పద్మాక్షా! నీ మెడలోని పూలహారం వాసన చూడలేని ముక్కు ఎందుకు దండగ. మహాత్మా! కృష్ణభగవాన్! ఎన్నిజన్మలకైనా నీ సేవచేయలేని దండగైన జన్మ ఎందుకు. నాకు వద్దు.”
రుక్మిణి తన ప్రేమ రాయబారాన్ని దేవదేవుడైన శ్రీకృష్ణుని కడకు తీసుకువెళ్ళిన అగ్నిద్యోతనుడనే బ్రాహ్మణుడు యెంతకీ తిరిగి రాకపొయేసరికి 'ఏమైనదో ఏమో'నని రుక్మిణీదేవి చింతించే సమయంలో మరో పద్యం